Ekspozycja Biograficzna Johanna Gottfrieda Herdera, najznakomitszego mieszkańca Morąga, tu urodzonego, zmarłego w Weimarze prezentowana jest w dwóch dużych salach I piętra. W Morągu spędził Herder pierwszych 18 lat swego życia.
Wystawę przygotowały Nationale Forschungs- und Gedenkstätten der Klassischen Deutschen Literatur w Weimarze, obecnie Stiftung Weimar Klassik. Zasadniczą jej osnowę stanowią główne etapy i miejsca dłuższego pobytu humanisty.
Etapy rozwoju myśli Herdera ilustrowane są eksponatami przedstawiającym cały dorobek pisarski, uzupełnione obiektami artystycznymi. Przedstawiono kilka portretów Herdera, wizerunki małżonki, ważniejszych osób, mających osobisty bądź duchowy związek z filozofem. Wśród nich Immanuela Kanta i Wolfganga Gothego Szczególne miejsce zajmuje tu Goethe. Prezentowane są także eksponaty etnograficzne, ilustrujące jedne z ważniejszych dokonań Herdera: przekłady i wydania pieśni ludowych różnych ludów Europy i świata mające kapitalny wpływ na literaturę romantyczną w Niemczech i Europie. Zaaranżowano także pokój-gabinet uczonego z czasów weimarskich, przybliżając klimat, w jakim powstały najważniejsze jego dzieła. Studiował filozofię i teologię w Królewcu. Duży wpływ na niego wywarli Immanuel Kant i Johan Georg Hamann. Pracę duszpasterską i nauczycielską rozpoczął w Rydze. Tam też wydał pierwsze prace pisarskie. Wkrótce wyjechał do Francji, aby "poznać świat i odnaleźć siebie" - jak pisał. W Strasburgu spotyka młodego Goethego, na którego herderowska "Rozprawa o pochodzeniu języka" wywarła ogromny wpływ. Mianowicie skierowała uwagę przyszłych romantyków na rolę starożytnej poezji greckiej, staroceltyckiej czy staronordyckiej. Po krótkim pobycie w Bückeburgu osiadł na prawie trzydzieści lat w Weimarze, zajmując wysokie urzędy kościelne. Tam powstały jego największe dzieła m.in. "Myśli o filozofii dziejów" oraz głosy narodów w pieśniach". Dla Polaków i wszystkich Słowian istotną okazała się rozprawa o Słowianach w jednym z tomów "Myśli o Filozofii", gdzie opisuje z wielką sympatią kulturę i obyczaje tego ludu.
Etapy rozwoju myśli Herdera ilustrowane są eksponatami przedstawiającym cały dorobek pisarski, uzupełnione obiektami artystycznymi. Przedstawiono kilka portretów Herdera, wizerunki małżonki, ważniejszych osób, mających osobisty bądź duchowy związek z filozofem. Wśród nich Immanuela Kanta i Wolfganga Gothego Szczególne miejsce zajmuje tu Goethe. Prezentowane są także eksponaty etnograficzne, ilustrujące jedne z ważniejszych dokonań Herdera: przekłady i wydania pieśni ludowych różnych ludów Europy i świata mające kapitalny wpływ na literaturę romantyczną w Niemczech i Europie. Zaaranżowano także pokój-gabinet uczonego z czasów weimarskich, przybliżając klimat, w jakim powstały najważniejsze jego dzieła. Studiował filozofię i teologię w Królewcu. Duży wpływ na niego wywarli Immanuel Kant i Johan Georg Hamann. Pracę duszpasterską i nauczycielską rozpoczął w Rydze. Tam też wydał pierwsze prace pisarskie. Wkrótce wyjechał do Francji, aby "poznać świat i odnaleźć siebie" - jak pisał. W Strasburgu spotyka młodego Goethego, na którego herderowska "Rozprawa o pochodzeniu języka" wywarła ogromny wpływ. Mianowicie skierowała uwagę przyszłych romantyków na rolę starożytnej poezji greckiej, staroceltyckiej czy staronordyckiej. Po krótkim pobycie w Bückeburgu osiadł na prawie trzydzieści lat w Weimarze, zajmując wysokie urzędy kościelne. Tam powstały jego największe dzieła m.in. "Myśli o filozofii dziejów" oraz głosy narodów w pieśniach". Dla Polaków i wszystkich Słowian istotną okazała się rozprawa o Słowianach w jednym z tomów "Myśli o Filozofii", gdzie opisuje z wielką sympatią kulturę i obyczaje tego ludu.
