Wyniki wyszukiwania słowa 'muzeum'

Lekcje i warsztaty muzealne w olsztyńskim zamku

Zamawianie lekcji: przynajmniej 7 dni przed planowanym terminem realizacji, telefonicznie bądź osobiście, od poniedziałku do piątku. Czas trwania zajęć: lekcja ok. 45 min, warsztat ok. 60 min. Odp latność za lekcję: według ceny biletu ulgowego obowiązującego w Muzeum Warmii i Mazur lub jego oddziałach + 45 zł opłata za jedną godzinę lekcyjną lub 60 zł za godz. warsztatu (nie obowiązuje oferta o biletach łączonych). W cenie biletu istnieje możliwość zwiedzania ekspozycji bez przewodnika. Odpłatność za lekcję lub warsztat nie może być mniejsza niż 150 zł (ryczałt). W zajęciach może uczestniczyć grupa ok. 30 os. (jedna klasa) pod opieką nauczyciela. Osoby odpowiedzialne za edukację muzealną: Dział Edukacji tel. 89-527-95-96 w. 31, eduk@muzeum.olsztyn.pl (W) – warsztat (L) – lekcja Warsztaty Bożonarodzeniowe Załącznik do pobrania: Boże Narodzenie na Warmii i Mazurach ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Przedszkola, szkoły podstawowe kl. I-III Budujemy zamek (W) dla przedszkoli Poznajemy historię zamku w Olsztynie spacerując po jego wnętrzach, a następnie wchodzimy do piwnicy zamkowej i układamy zamek z klocków. Wyklejamy zamek (W) Poznajemy historię zamku w Olsztynie spacerując po jego wnętrzach, a następnie wchodzimy do piwnicy zamkowej na warsztat plastyczny związany z budową zamku. Mikołaj Kopernik - mieszkaniec olsztyńskiego zamku (W) Opowieść o życiu Mikołaja Kopernika oraz odwiedzenie jego komnat plus część warsztatowa: Mikołaj Kopernik i Układ Słoneczny – zabawa z układem planetarnym oraz tworzenie układu słonecznego z plasteliny lub z użyciem pasteli. Zaprojektuj wnętrza stylowe od baroku do secesji (W) W oparciu o wystawę Stylowe wnętrza uczestnicy będą mieli okazję samodzielnie zaprojektować wnętrza mieszkalne. Komnata barokowa, salonik w stylu biedermeier, czy salonik secesyjny to ciekawe wnętrza, które mogą posłużyć za wzór do stworzenia własnego projektu. Wielkanoc na Warmii i Mazurach (W) Zajęcia składają się z części teoretycznej, podczas której uczestnicy zapoznają się z dawnymi zwyczajami i obrzędami, towarzyszącymi obchodom święta Wielkiej Nocy na Warmii. Wiedza zdobyta na warsztatach pozwoli udzielić odpowiedzi na pytania m.in. dlaczego kiedyś na wsiach chodzono „po wykupku”?, po co smagano palmami po łydkach?, w jakim celu zjadano „kotki” bazi? W części praktycznej uczniowie wykonują ozdoby świąteczne. Boże Narodzenie na Warmii i Mazurach (W) Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z dawnymi zwyczajami i obrzędami okresu świąt Bożego Narodzenia na Warmii. Dzieci poznają takie pojęcia jak gody, maszkary, breja, nowolatko, rogale i in. W części praktycznej wykonują ozdoby choinkowe i stroiki świąteczne. Prowadzący: Dział Edukacji tel. 89 527 95 96 w. 31, e-mail: eduk@muzeum.olsztyn.pl Cuda z kolorowej przędzy (W) Warsztaty stanowić będą podróż w świat dawnego, ludowego tkactwa. W trakcie pogadanki uczestnicy dowiedzą się o tym z jakich surowców wyrabiano tkaniny, jak wyglądał warsztat tkacki i co na nim powstawało. Na zajęciach zostaną zaprezentowane ciekawe zabytki ze zbiorów etnograficznych m. in. mazurskie „płachty”, dawne pościele i dywany, a także tkaniny odzieżowe. Część warsztatowa będzie okazją do zmierzenia się z najprostszym splotem tkackim na własnym krośnie. Warmiński strój ludowy (W) Czym był kitel, westka i skórznie? Czy dawni mieszkańcy Warmii lubili się stroić? Co zakładano do pracy, a co od święta? Na te pytania odpowie etnograf na zajęciach dotyczących ludowego stroju warmińskiego. Pogadanka będzie połączona z prezentacją zabytkowych ubiorów. Na koniec uczestnicy wykonają własną pracę z papieru. Prowadząca: Anna Czachorowska tel. 89 527 95 96 w. 45, e-mail: a.czachorowska@muzeum.olsztyn.pl ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Szkoły podstawowe kl. IV- VI Mikołaj Kopernik - mieszkaniec olsztyńskiego zamku (W) Opowieść o życiu Mikołaja Kopernika oraz odwiedzenie jego komnat plus część warsztatowa: Mikołaj Kopernik i Układ Słoneczny – zabawa z układem planetarnym oraz tworzenie układu słonecznego z plasteliny lub z użyciem pasteli. Zamkowe ciekawostki (W) Zwiedzanie z kartą pracy. Zapoznanie się z historią zamku oraz postacią Mikołaja Kopernika. Poszukiwanie odpowiedzi na pytania słuchając ciekawostek i opowieści prowadzącego. Odwiedzenie wystaw czasowych prezentowanych w muzeum. W końcowej części wspólne sprawdzenie odpowiedzi. Warsztat tkacki (W) Nauka tkania na krosnach z samodzielnym wykonaniem ozdobnej bransoletki z kolorowych włóczek. Zaprojektuj wnętrza stylowe od baroku do secesji (W) W oparciu o wystawę Stylowe wnętrza uczestnicy będą mieli okazję samodzielnie zaprojektować wnętrza mieszkalne. Komnata barokowa, salonik w stylu biedermeier, czy salonik secesyjny to ciekawe wnętrza, które mogą posłużyć za wzór do stworzenia własnego projektu. Wielkanoc na Warmii i Mazurach (W) Zajęcia składają się z części teoretycznej, podczas której uczestnicy zapoznają się z dawnymi zwyczajami i obrzędami, towarzyszącymi obchodom święta Wielkiej Nocy na Warmii. Wiedza zdobyta na warsztatach pozwoli udzielić odpowiedzi na pytania m.in. dlaczego kiedyś na wsiach chodzono „po wykupku”?, po co smagano palmami po łydkach?, w jakim celu zjadano „kotki” bazi? W części praktycznej uczniowie wykonują ozdoby świąteczne. Boże Narodzenie na Warmii i Mazurach (W) Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z dawnymi zwyczajami i obrzędami okresu świąt Bożego Narodzenia na Warmii. Dzieci poznają takie pojęcia jak gody, maszkary, breja, nowolatko, rogale i in. W części praktycznej wykonują ozdoby choinkowe i stroiki świąteczne. Muzealny detektyw (W) Zapoznanie się z historią zamku oraz jego najsławniejszym mieszkańcem – Mikołajem Kopernikiem. Po wprowadzeniu, uczestnicy będą mieli za zadanie rozwiązanie szeregu zagadek, poszukując odpowiedzi wśród muzealnych eksponatów. Stopień trudności zróżnicowany w zależności od grup wiekowych. Prowadzący: Dział Edukacji tel. 89 527 95 96 w. 31, e-mail: eduk@muzeum.olsztyn.pl Muzeum dla zaawansowanych (W) kl. VI - VIII Warsztaty dla tych, którzy chcieliby się dowiedzieć jak wygląda muzeum „od kuchni”, czym zajmuje się muzealnik i jak powstaje wystawa. Na zajęciach uczestnicy zapoznają się z najważniejszymi pojęciami z zakresu muzealnictwa takimi jak: muzealium, inwentarz, eksponat, zbiory muzealne. Zajęcia będą połączone z częścią warsztatową, polegającą na opracowaniu obiektu muzealnego, zgodnie z poznanymi wcześniej zasadami. Prowadząca: Anna Czchorowska tel. 89 527 95 96 w. 45, e-mail: a.czachorowska@muzeum.olsztyn.pl Życie książki na przestrzeni wieków (W) Prowadząca: Alicja Szydłowska, Biblioteka Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie tel. 89 527 95 96 wew. 25 Turniej rycerski (W) kl. V-VIII Prowadzący: dr Sebastian Mierzyński tel. 89 527 95 96 w. 39, e-mail: magazynsolny@wp.pl ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Szkoły podstawowe kl. VII- VIII Mikołaj Kopernik - mieszkaniec olsztyńskiego zamku (L) (45 min) Opowieść o życiu Mikołaja Kopernika połączona z rozwiązywaniem krzyżówki. Zamkowe ciekawostki (W) Zwiedzanie z kartą pracy. Zapoznanie się z historią zamku oraz postacią Mikołaja Kopernika. Poszukiwanie odpowiedzi na pytania słuchając ciekawostek i opowieści prowadzącego. Odwiedzenie wystaw czasowych prezentowanych w muzeum. W końcowej części wspólne sprawdzenie odpowiedzi. Warsztat tkacki (W) Nauka tkania na krosnach z samodzielnym wykonaniem ozdobnej bransoletki z kolorowych włóczek. Wielkanoc na Warmii i Mazurach (W) Zajęcia składają się z części teoretycznej, podczas której uczestnicy zapoznają się z dawnymi zwyczajami i obrzędami, towarzyszącymi obchodom święta Wielkiej Nocy na Warmii. Wiedza zdobyta na warsztatach pozwoli udzielić odpowiedzi na pytania m.in. dlaczego kiedyś na wsiach chodzono „po wykupku”?, po co smagano palmami po łydkach?, w jakim celu zjadano „kotki” bazi? W części praktycznej uczniowie wykonują ozdoby świąteczne. Boże Narodzenie na Warmii i Mazurach (W) Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z dawnymi zwyczajami i obrzędami okresu świąt Bożego Narodzenia na Warmii. Dzieci poznają takie pojęcia jak gody, maszkary, breja, nowolatko, rogale i in. W części praktycznej wykonują ozdoby choinkowe i stroiki świąteczne. Prowadzący: Dział Edukacji tel. 89 527 95 96 w. 31, e-mail: eduk@muzeum.olsztyn.pl ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Szkoły średnie Zamkowe ciekawostki (W) Zwiedzanie z kartą pracy. Zapoznanie się z historią zamku oraz postacią Mikołaja Kopernika. Poszukiwanie odpowiedzi na pytania słuchając ciekawostek i opowieści prowadzącego. Odwiedzenie wystaw czasowych prezentowanych w muzeum. W końcowej części wspólne sprawdzenie odpowiedzi. Warsztat tkacki (W) Nauka tkania na krosnach z samodzielnym wykonaniem ozdobnej bransoletki z kolorowych włóczek. Wielkanoc na Warmii i Mazurach (W) Zajęcia składają się z części teoretycznej, podczas której uczestnicy zapoznają się z dawnymi zwyczajami i obrzędami, towarzyszącymi obchodom święta Wielkiej Nocy na Warmii. Wiedza zdobyta na warsztatach pozwoli udzielić odpowiedzi na pytania m.in. dlaczego kiedyś na wsiach chodzono „po wykupku”?, po co smagano palmami po łydkach?, w jakim celu zjadano „kotki” bazi? W części praktycznej uczniowie wykonują ozdoby świąteczne. Boże Narodzenie na Warmii i Mazurach (W) Celem zajęć jest zapoznanie uczniów z dawnymi zwyczajami i obrzędami okresu świąt Bożego Narodzenia na Warmii. Dzieci poznają takie pojęcia jak gody, maszkary, breja, nowolatko, rogale i in. W części praktycznej wykonują ozdoby choinkowe i stroiki świąteczne. Prowadzący: Dział Edukacji tel. 89 527 95 96 w. 31, e-mail: eduk@muzeum.olsztyn.pl Muzeum dla zaawansowanych (W) Warsztaty dla tych, którzy chcieliby się dowiedzieć jak wygląda muzeum „od kuchni”, czym zajmuje się muzealnik i jak powstaje wystawa. Na zajęciach uczestnicy zapoznają się z najważniejszymi pojęciami z zakresu muzealnictwa takimi jak: muzealium, inwentarz, eksponat, zbiory muzealne. Zajęcia będą połączone z częścią warsztatową, polegającą na opracowaniu obiektu muzealnego, zgodnie z poznanymi wcześniej zasadami. Prowadząca: Anna Czcahorowska tel. 89 527 95 96 w. 45, e-mail: a.czachorowska@muzeum.olsztyn.pl Turniej rycerski (W) kl. V-VIII Prowadzący: dr Sebastian Mierzyński tel. 89 527 95 96 w. 39, e-mail: magazynsolny@wp.pl Życie książki na przestrzeni wieków (L) Prowadząca: Alicja Łuczyńska, Biblioteka Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie tel. 89 527 95 96 wew. 25

https://muzeum.olsztyn.pl/3947,lekcje-i-warsztaty-muzealne-w-olsztynskim-zamku.html

Muzeum w Gazecie

Medal wydany z okazji 250 rocznicy urodzin patrona Muzeum w Morągu - Johanna Gottfrieda Herdera. Okrągły medal bity, o średnicy 70 mm, wykonany z tombaku, czyli ze stopu miedzi i cynku. Wykonano go w dwóch wersjach, jedna to tombak srebrzony i oksydowany, druga to tombak patynowany (na zdjęciu wersja druga). Na awersie widnieje podobizna J.G.Herdera w ujęciu popiersiowym en trois quarts, będąca interpretacją rysunku z 1800 roku, autorstwa malarza i rysownika Friedricha Bury (1763-1823). W środkowej części, po lewej stronie napis: JOHANN/GOTTFRIED/HERDER, po prawej: MORĄG/1744-1803/WEIMAR/. Na rewersie przedstawiono widok pałacu Dohnów - siedziby Muzeum im. J. G. Herdera w Morągu. W polu nad pałacem „unosi się” głowa Herdera, będąca powtórzeniem wizerunku z awersu lecz wykonana w technice wklęsłej. W polu na dole, napis: MUZEUM IM. J.G.HERDERA W MORĄGU/ODDZIAŁ MUZEUM/WARMII I MAZUR/W OLSZTYNIE/. Projektantem medalu był Robert Kotowicz z Mennicy Państwowej, w której wybito medal. Prezentowany obiekt jest jednym z kilku medali herderowskich w zbiorach morąskiego muzeum, wydanym dla podkreślenia i upamiętnienia ważnych rocznic. Niektóre z medali są typowymi odznaczeniami honorowymi dla osób i osobistości zasłużonych dla kultury i nauki (medal wiedeński), inne są medalami okolicznościowymi. Do tej ostatniej kategorii należy prezentowany dzisiaj obiekt, który został zamówiony przez Muzeum Warmii i Mazur w 250 rocznicę urodzin Herdera, obchodzoną 25 sierpnia 1994 r. Ekspozycja w holu Muzeum w Olsztynie. 40644065

https://muzeum.olsztyn.pl/3016,muzeum-w-gazecie.html

Doroczne spotkanie Darczyńców i Dobrodziejów Muzeum Mazurskiego w Szczytnie

Starosta Szczycieński

https://szczytno.muzeum.olsztyn.pl/2573,doroczne-spotkanie-darczyncow-i-dobrodziejow-muzeum-mazurskiego-w-szczytnie.html

Wirtualne Muzeum Warmii i Mazur

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Muzeum Warmii i Mazur ogłasza konkurs na opracowanie oprawy graficznej powstającego Wirtualnego Muzeum Warmii i Mazur skierowany do wszystkich osób zajmujących się wszelkimi formami grafiki.

Opis WMWM:

Projekt Wirtualnego Muzeum Warmii i Mazur ma zarejestrowaną domenę: www.wmwm.pl. Naszym celem jest zaprezentowanie jak największej liczby obiektów, ale także przygotowanie narzędzia do pracy nauczycieli na wszystkich etapach edukacji. Wytypowane do digitalizacji zbiory posiadają wartość naukową, często stanowią materiał naukowy i dokumentacyjny z wielu dziedzin życia, historii, osiągnięć kulturalnych i naukowych. Wśród eksponatów znajdują się także takie, które mają charakter unikatowy: zbiór  XVII-wiecznego portretów holenderskich, rzeźby średniowiecznej i nowożytnej z terenów Warmii, Prus Królewskich i Książęcych, malarstwa XIX i XX wieku, rzemiosła artystycznego od XIV do XX wieku.

Planowana strona internetowa "Wirtualne MWiM" ma posiadać następującą funkcjonalność: mechanizm prezentowania bazy zbiorów wraz z wyszukiwarką na kształt struktury drzewa, obsługę kont użytkowników (konta zakładane przez samych zainteresowanych), dla zalogowanych użytkowników możliwość tworzenia "własnych" kolekcji: każda kolekcja mogłaby obsługiwać status "prywatna" lub "publiczna" (możliwość wywołania linku URL kolekcji) i zawierać pole komentarza/notatki mechanizm prezentowania bazy zbiorów wraz z wyszukiwarką. Na stronie internetowej www.wmwm.pl obiekty zostaną posegregowane wg działów sztuki, a w ich obrębie wg nazw samodzielnych kolekcji. Na stronie umieścimy wyszukiwarkę z kryteriami wyboru dotyczącymi: działów, tematyki, okresu powstania, autorów. Informacje dotyczące pojedynczych eksponatów będą zawierały zdjęcie, dane przekopiowane z działającego w Muzeum systemu muzealnego MONA. Planujemy możliwość tworzenia przez zalogowanych użytkowników własnych kolekcji i wyświetlanie ich dzięki komputerowi z dostępem do sieci internetowej (np. nauczyciel wybiera ze zbiorów obiekty, zapisuje kolekcję na swoim koncie i jako galerię wyświetla uczniom). Kolejny ważny element to e-czytelnia z książkami i zbiorami dokumentów w formacie PDF. Czytelnik będzie mógł te zbiory przeczytać za pomocą przeglądarki internetowej lub ściągnąć na dysk twardy komputera. Zbiory będą udostępniane w sieci internetowej bezpłatnie tylko i wyłącznie do celów niekomercyjnych.

Regulamin konkursu:

§ 1

Organizatorem konkursu jest Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

§ 2

Konkurs obejmuje wykonanie oprawy graficznej strony internetowej Wirtualne Muzeum Warmii i Mazur (www.wmwm.pl). Oprawa graficzna będzie wykorzystywana na stronie internetowej Wirtualnego Muzeum Warmii i Mazur oraz na wszelkich materiałach reklamowych promujących projekt.

§ 3

Termin nadsyłania prac: 23 listopada 2012 r.

§ 4

Gotowe prace należy nadsyłać na adres: Sebastian Mierzyński, Muzeum Warmii i Mazur, ul. Zamkowa 2, 10-174 Olsztyn, lub pozostawić w kopercie w sekretariacie Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Startujący w konkursie zobowiązany jest:

• przedstawić pracę opatrzoną godłem na nośniku elektronicznym w formacie .jpg,
• kopertę opatrzona godłem zawierającą informacje o twórcy.

Projekt powinien zawierać następujące elementy:

1. Czcionki, typ i wielkość;
2. Kolorystykę tła,
3. Układ graficzny:

a)    strony głównej,  

b)    podstron (działy: malarstwo, rzeźba, meble, przedmioty codziennego użytku, archeologia, ceramika, broń, etnografia, sztuka współczesna, multimedia, mapy, książki, dokumenty, zdjęcia, pocztówki, odznaczenia, numizmatyka, z uwzględnieniem podziału na epoki),

c)    kont użytkowników,

d)    wyświetlanych na ekranie galerii;  

4. Proponowany wygląd zapowiedzi kolekcji oraz metryczek poszczególnych obiektów,
5. Wygląd układu graficznego newsletterów.

§ 5

Komisja konkursowa oceni nadesłane prace do 30 listopada 2012 r. Wyniki zostaną ogłoszone na stronie internetowej Muzeum: www.muzeum.olsztyn.pl.

§ 6

Główna i jedyna nagroda wynosi 4000 zł brutto, która stanowi jednocześnie honorarium za opracowanie szaty graficznej. Nagroda zostanie wypłacona w styczniu 2013 roku.

§ 7

Zwycięzca konkursu jest zobowiązany wyrażenia zgody na wykorzystanie szaty graficznej na stronie internetowej Wirtualnego Muzeum Warmii i Mazur oraz na wszelkich materiałach reklamowych promujących projekt.

https://muzeum.olsztyn.pl/1957,wirtualne-muzeum-warmii-i-mazur.html

Grunwald i inne muzea pobitewne w Europie

Uczestnicy sesji będą mieli okazję wysłuchać wypowiedzi prelegentów z Niemiec, Rosji, Polski oraz wymienić się doświadczeniami w funkcjonowaniu podobnych placówek na świecie. Na zakończenie konferencji planowane jest podpisanie porozumienia o powołaniu Europejskiej Sieci Muzeów Pól Bitewnych.

https://muzeum.olsztyn.pl/1281,grunwald-i-inne-muzea-pobitewne-w-europie.html

Oferta edukacyjna w Muzeum Warmii i Mazur

Zajęcia edukacyjne w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie Zajęcia edukacyjne w Muzeum Przyrody w Olsztynie Zajęcia edukacyjne w Domu „Gazety Olsztyńskiej" Zajęcia edukacyjne w Lidzbarku Warmińskim Zajęcia edukacyjne w Muzeum Mazurskim w Szczytnie Zajęcia edukacyjne w Muzeum w Mrągowie Zajęcia edukacyjne w Muzeum im. J.G. Herdera

https://muzeum.olsztyn.pl/6549,oferta-edukacyjna-w-muzeum-warmii-i-mazur.html

Sztuka gotycka w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur

Sztuka gotycka w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur Dzieje sztuki średniowiecznej w dawnych Prusach są tożsame z trwaniem gotyku, który panował tutaj od drugiej ćwierci XIII po drugą ćwierć XVI w., czyli przez pełne trzy stulecia. (W architekturze incydentalnie nawet dłużej). Nieliczne zachowane zabytki rzeźby z drugiej połowy XIII i wczesnych dekad XIV w. ukazują występowanie różnych artystycznych „dialektów” z tych terenów Niemiec, z którymi państwo krzyżackie było związane. Przez długie dziesięciolecia korzystano z usług rzeźbiarzy a nawet kamieniarzy wędrownych, którzy byli zatrudniani przy zdobieniu pruskich zamków i kościołów. Malarstwo tablicowe rozwinęło się na tym terenie dopiero około połowy XIV w. Dzieła „ruchome”: nastawy ołtarzowe, zespoły figur bądź pojedyncze figury, początkowo zapewne wyłącznie, a w latach późniejszych – w dużej części, sprowadzano nawet z tak odległych krajów jak północna Francja i Flandria. Z Anglii w drugiej połowie XIV i na początku XV w. Krzyżacy importowali alabastrowe ołtarze. Mocno zróżnicowana wartość artystyczna, zapóźnienia formalne oraz występowanie kilku odmian stylowych wskazują, że angielski alabaster obrabiano także na kontynencie. W zbiorach Muzeum Warmii i Mazur znajdują się trzy figurki pochodzące z różnych nastaw, które przedstawiają Marię w pozie orantki, św. Andrzeja i św. Pawła (?). (Po konserwacji przeprowadzonej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu wrócą wkrótce do Lidzbarka). Licząca ponad sto pozycji katalogowych (w tym 30 z terenu Warmii) kolekcja składa się prawie wyłącznie z dzieł o pruskiej proweniencji, może więc być przewodnikiem po dziejach sztuki gotyckiej regionu Warmii i Mazur. Zamek lidzbarski, ze swymi sklepionymi wnętrzami i krużgankami, daje jej wprost wymarzoną oprawę. Układ wystawy w pierwotnym zamyśle podążał za naukowo opisanymi przemianami w gotyckiej sztuce ziem pruskich (obecnie wystawa jest znacznie pomniejszona z uwagi na bezpieczeństwo muzealiów, jednak przedstawiamy tutaj opis całej kolekcji). Pierwszy nurt artystyczny o szerszym zasięgu, który ogarnął miejscowe środowisko, nosi w nauce obrazową nazwę „stylu Madonn na lwach”. Ukształtował się w Czechach i na Śląsku, skąd oddziałał na Wielkopolskę i Kujawy oraz szeroko rozumiane Pomorze. Do Prus dotarł około 1370 r. i na ponad ćwierć wieku zdominował produkcję rzeźbiarską. W początkowym okresie mamy do czynienia z działalnością śląskiego warsztatu, którego analogiczne, a nawet identyczne prace zachowały się w rodzimym środowisku. Bliżej końca stulecia jego manierę kontynuowali snycerze miejscowi. Ołtarze „stylu Madonn na lwach” były niemal wyłącznie rzeźbiarskie, w warstwie symbolicznej ukazywały Tryumf Marii jako Matki Boga. W kompozycji szafy wypracowano wszystkie możliwe warianty podziału przestrzeni i zestawienia figur, od najprostszej Sacra Conversatione po wielowątkowe i wielostrefowe przedstawienia symboliczno-narracyjne. Rzeźba figuralna to w zasadzie relief, głęboki w wypadku głównych figur, które ponadto były drążone na odwrociu. Dzieła stylu są rozsiane na Pomorzu Wschodnim od Żarnowca po warmiński Bisztynek i Łabędnik k. Bartoszyc na wschodzie. Najlepsze w olsztyńskich zbiorach dzieła tego stylu to pozostałości tryptyku Matki Boskiej z Pietrzwałdu koło Ostródy (gdzie znalazły się wtórnie), z pięknym wyobrażeniem tronującej Marii z Dzieciątkiem podtrzymywanej przez anioły. Duże figury z Kraplewa koło Ostródy: Maria z Dzieciątkiem oraz asystujący jej Apostołowie Piotr i Paweł – reprezentują nieco późniejszą fazę stylu, zredukowaną i uszlachetnioną. Z okresu przejściowego pochodzą zespoły figur ołtarzowych z Glaznot k. Ostródy, Trelkowa k. Szczytna, Pasymia i Wyszkowa k. Braniewa, mocno prowincjonalne, a przy tym wskazujące na duże stylistyczne zróżnicowanie ówczesnej rzeźby w Prusach. O ile trzy pierwsze w sposób mniej lub bardziej udatny nawiązują do dzieł „stylu Madonn na lwach”, o tyle figury z Wyszkowa zdradzają inspiracje rzeźbą wcześniejszą, jeszcze sprzed połowy XIV w., o genezie francuskiej i nadreńskiej. Krucyfiks z Miłomłyna, ze względu na ogromny ładunek ekspresji, należy zaliczyć do grupy „mistycznych”; cechy warsztatowe zbliżają go do kręgu Madonn na lwach. „Styl piękny” alias międzynarodowy, bardziej znany jako „styl Pięknych Madonn” – od słynnych kamiennych figur z Wrocławia, Gdańska i Torunia – również przywędrował z Czech za pośrednictwem Śląska. Na charakter ówczesnych przemian w sztuce w dużej mierze oddziałały złożone dzieje naszych ziem. Nie było tutaj jednej dominującej grupy społecznej, która by wedle własnych potrzeb kształtowała życie religijne i kulturalne. „Swoją” sztukę realizowali: zakon krzyżacki, biskupi i kapituły w poszczególnych diecezjach, jak również szybko zyskujące na znaczeniu mieszczaństwo. Główne pomorskie ośrodki artystyczne, czyli Gdańsk i Toruń, które miały swoich wybitnych Mistrzów Pięknych Madonn, szybko przyswoiły ów styl i kultywowały go aż do połowy XV w. O tym, że warsztatów przybywało i że mogły się znajdować także poza wielkimi ośrodkami, świadczy duże zróżnicowanie rzeźb w pełni już „styl Pięknych Madonn” reprezentujących. Figurki z Pieniężna (Melzaku): św. Andrzej, św. Jan Ewangelista i dwie nieznane święte – wyszły spod dłuta rzeźbiarza, który doskonale opanował nowe płynne i miękkie formy kształtowania draperii, jednakże był przywiązany do tradycyjnego sposobu ukazywania postaci. Prześliczna Maria z Dzieciątkiem z Lidzbarka oraz święte Barbara i Dorota z Wozławek we wschodniej Warmii – to niewątpliwie prace artystów następnego pokolenia, którzy potrafili pogodzić idealizowany uduchowiony realizm z ekspresją wybujałych rzeźbiarskich form. Specjalnością twórcy hieratycznej figury Apostoła z Groß Aulowönen na Pruskiej Litwie była praca w kamieniu. Brak dolnej części postaci, odciętej z powodu wypróchnienia drewna, nie pozwala na pełną ocenę wysokich umiejętności tego rzeźbiarza. Z kolei cztery rzeźby z terenu Warmii: Maria z Dzieciątkiem z Purdy, Maria z Dzieciątkiem z Żurawna, maleńka Pietà z Lidzbarka, zamknięta w przenośnym ołtarzyku, oraz nieznana święta (miejscowość nieokreślona) ukazują, jak szeroka, różnorodna i trwała była recepcja „stylu pięknego” na ziemiach pruskich. W dobie późnego gotyku nasiliły się zawiązane wcześniej kontakty artystyczne; do tego doszły ściślejsze powiązania z Niderlandami. Wielkie dzieła wychodziły spod dłuta i pędzla wielkich indywidualności, takich jak działający w Gdańsku rzeźbiarze Hans Brandt, Michał z Augsburga i mistrz Paweł, a w Elblągu Schofstain – jedyny w tym ośrodku odnotowany z nazwiska. Silne były na Pomorzu, szczególnie w Elblągu, wpływy stylu Wita Stosza; w rzeźbie i malarstwie gdańskim znać oddziaływanie Lubeki i jej najwybitniejszego w tym czasie artysty Bernta Notke. Rzesze anonimowych malarzy posługiwały się obiegowymi dla dużej części Europy wzorami graficznymi autorstwa mistrzów niemieckich i niderlandzkich, przede wszystkim Mistrza ES, Marcina Schongauera i Albrechta Dürera. Artyści miejscowi kultywowali tradycje malarstwa południowoniemieckiego, lecz nieobce im były dzieła znakomitego niderlandczyka Rogiera van der Weyden (tablice ołtarzowe z kręgu tego artysty do 1839 r. znajdowały się na zamku w Olsztynie; uległy zniszczeniu w pożarze miejscowej fary św. Jakuba w 1896 r.). Inspirująco oddziałał na współczesnych gdański ołtarz Sądu Ostatecznego autorstwa Hansa Memlinga. Zjawiskiem jedynym w swoim rodzaju był krótki, ale obfitujący w wybitne dzieła epizod rozkwitu warsztatów rzeźbiarskich i malarskich w Elblągu po roku 1500, zakończony raptownie na skutek wprowadzenia reformacji. Granice oddziaływania poszczególnych centrów były wyraźnie zarysowane. Elbląg miał niemal wyłączność na zaopatrywanie sąsiadującej z nim Warmii, z którą był związany przynależnością do diecezji. Królewiec, po 1454 r. nowa stolica państwa krzyżackiego, zaopatrywał przede wszystkim Sambię oraz realizował niektóre fundacje krzyżackie na terenie Natangii (pojęcie Natangii, którym posługiwano się później w inwentarzach zabytków, zostało rozszerzone w XVI stuleciu na historyczną Barcję). Zasięg ośrodka gdańskiego był tradycyjnie największy. Dzieła tamtejszych malarzy, rzeźbiarzy i rękodzielników spotykamy na całym obszarze Prus krzyżackich i Warmii do końca średniowiecza. Ozdobą kolekcji prezentowanej na zamku w Lidzbarku Warmińskim jest mosiężna płyta nagrobna biskupa Pawła Legendorfa († 1467), ufundowana przez Łukasza Watzenrodego, wuja Mikołaja Kopernika, a wykonana w roku 1494 zapewne przez warsztat gdański według projektu Hansa Brandta. Biskup Łukasz był również współfundatorem dawnego ołtarza głównego do katedry we Fromborku (1504), zrealizowanego w toruńskim Warsztacie ołtarza św. Wolfganga. Częścią tej nastawy była naturalnej wielkości figura św. Andrzeja, patrona diecezji warmińskiej. Dzięki kontaktom Łukasza Watzenrodego z macierzystym Toruniem, na Warmię trafiły inne prace tego warsztatu, m.in. duża stojąca figura Marii (pozbawiona Dzieciątka), która już na początku XX w. znajdowała się w muzeum w Braniewie. Prace warsztatów elbląskich w najwyższym stopniu uzasadniają popularne określenie „styl łamany” nadane końcowej fazie gotyku w rzeźbie i malarstwie. Wśród nich wyróżniają się zwłaszcza figury świętych Katarzyny i Barbary z Kętrzyna, figura św. Jerzego z Kumehnen na Sambii, grupa rzeźb z szafy niezachowanego ołtarza w Lidzbarku: Pietas Domini (Bóg Ojciec podtrzymujący umęczonego Chrystusa), św. Jan Ewangelista i św. Marcin oraz grupa św. Anny Samotrzeć i św. Katarzyna z Lipowiny koło Braniewa – wszystkie autorstwa tego samego rzeźbiarza, który wykonał ołtarz cechu przewoźników wiślanych do kościoła mariackiego w Elblągu. Dziełem warsztatu z Królewca jest grupa Ukrzyżowania z kościoła szpitalnego w Kętrzynie. Inne jego prace to przedstawienie znane jako Ecce Homo (Oto człowiek) z Sokolicy k. Bartoszyc, ołtarz z Jerutek k. Szczytna (ocalała tylko szafa ze sceną Koronacji Marii; zabytek jest własnością Muzeum Mazurskiego w Szczytnie – oddziału Muzeum Warmii i Mazur) oraz nieduży przepiękny poliptyk pasyjny z kościoła szpitalnego Świętego Ducha w Bartoszycach, o bogatej i intrygującej historii – zachowany bez predelli i zwieńczenia. Scena „tłumnego” Ukrzyżowania w szafie środkowej poliptyku bartoszyckiego zdradza wyraźne inspiracje sztuką Niderlandów. Importami z Niderlandów są niewielkie dębowe figurki tronującej Marii z Dzieciątkiem oraz postaci z Drzewa Jessego, które należały do nastawy ołtarza ufundowanego do kaplicy zamkowej w Lidzbarku ok. 1520 r. Najnowszy nabytek do kolekcji: figura św. Elżbiety Turyńskiej, wykazująca wyraźne pokrewieństwo z pracami Clausa Berga z Lubeki, to jedyne w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur wyobrażenie tej popularnej w Prusach świętej – opiekunki i późniejszej patronki zakonu krzyżackiego. Importem jest również dębowa figurka Hioba o nieokreślonej proweniencji. Na osobną uwagę zasługują dwa znakomite dzieła późnogotyckiego malarstwa tablicowego. Skrzydła wspomnianego poliptyku z Bartoszyc, autorstwa nieznanego malarza z Królewca, który szeroko posłużył się wzorami graficznymi, zawierają wybrane sceny z cyklu Męki Pańskiej, a wśród przedstawień z legendy różnych świętych – scenę ze św. Bernardem z Clairvaux, znaną jako Cud z krucyfiksem (w wersji łacińskiej Amplexus Bernardi – Objęcie Bernarda), która mogłaby wskazywać na związek fundacji z zakonem cystersów. (Zachodzi domniemanie, że ołtarz mógł być wykonany dla klasztoru cysterek w Królewcu). Sceny w kwaterach są dziełem mistrza, który współtworzył również ołtarze w Quednau k. Królewca i Krzemitach nad Pregołą. Duże, obustronnie malowane skrzydła poliptyku św. Jodoka z Sątop na Warmii, o artystycznej proweniencji frankońsko-śląskiej, ukazują najważniejsze sceny pasyjne oraz cztery przedstawienia z legendy, wywodzącego się z Bretanii, patrona parafii i miejscowości: Jodok modlący się przed swą pustelnią, Nakarmienie ubogich, Cud ze źródłem, Uzdrowienie niewidomej; szafa nie zachowała się. FOTOGRAFIE: https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/01-072-008-045-6696.jpg 1. Plakieta z Barankiem heraldycznym warmińskim Terakota, polichromia, złocenie Pochodzenie: Orneta? https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/02a-02b-6697.jpg 2a-b. Tronująca Maria z Dzieciątkiem wspierana przez anioły Kwatera ołtarzowa ze sceną Pokłonu Trzech Króli Śląski warsztat Madonn na lwie, ok. 1380 r. Pochodzenie: Pietrzwałd k. Ostródy. https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/03-001-089-032-wyszkowo-2-6699.jpg 3. Figura św. Doroty (ołtarzowa) Krąg śląskiego warsztatu Madonn na lwie, koniec XIV w. Pochodzenie: Wyszkowo k. Braniewa. https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/04-063-192-066-milomlyn-6701.jpg 4. Krucyfiks Warsztat pruski, ok. 1400 Pochodzenie: Miłomłyn https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/05-014-003-059-lidzbark-6702.jpg 5. Tronująca Maria z Dzieciątkiem Warsztat pomorski (gdański?), 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Lidzbark Warmiński https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/06-049-089-057-lidzbark-6703.jpg 6. Pietà Warsztat pomorski, 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Lidzbark Warmiński https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/07-088-067-041-apostol-ga-6704.jpg 7. Figura nieokreślonego Apostoła (z zespołu Credo) Warsztat pomorski, 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Groß Aulowönen na Pruskiej Litwie https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/08-028-007-057-from-6720.jpg 8. Figura św. Andrzeja Apostoła ze zwieńczenia ołtarza fundacji bpa Łukasza Watzenrodego Warsztat św. Wolfganga w Toruniu, 1504 r. Pochodzenie: Frombork, katedra https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/09-065-097-031-maria-z-dz-kolno-6706.jpg 9. Maria z Dzieciątkiem Warsztat św. Wolfganga w Toruniu, pocz. XVI w. Pochodzenie: Kolno na Warmii https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/10-096-018-022-ketrzyn-katarzyn-6718.jpg 10. Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej (ołtarzowa) Warsztat elbląski, ok. 1515–1520 Pochodzenie: Kętrzyn, kościół szpitalny Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/11-12-6721.jpg 11. Grupa rzeźbiarska Św. Anna Samotrzeć Warsztat elbląski, ok. 1510–1520 Pochodzenie: Lipowina k. Braniewa 12. Pietas Domini Warsztat elbląski, około 1510–1520 Pochodzenie: Lidzbark Warmiński, fara świętych Piotra i Pawła https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/13new-6732.jpg 13. Ukrzyżowanie – kwatera poliptyku św. Jodoka Malarz południowoniemiecki, 1. dekada XVI w. Pochodzenie: Sątopy na Warmii 14. Amplexus Bernardi – Objęcie Bernarda. Scena z hagiografii Bernarda z Clairvaux Kwatera pentaptyku z Bartoszyc Malarz czynny w Królewcu, 1510−1520 https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/14new-6733.jpg 15a-b. Pentaptyk pasyjny – stan otwarty i po zamknięciu ruchomych skrzydeł Warsztat czynny w Królewcu, wywodzący się z Frankonii, ok. 1510−1520 (krucyfiks uzupełniony ok. poł. XVII w.) Pochodzenie: Bartoszyce, kaplica szpitalna Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/16-mm-jerutki-szafa-6713.jpg 16. Szafa ołtarzowa z grupą Tryumfu (Koronacji) Marii Warsztat królewiecki, ok. 1510–1520 Pochodzenie: Jerutki k. Szczytna https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/17-083-097-032-bartoszyce-6714.jpg 17. Krucyfiks, Warsztat królewiecki, 1. ćw. XVI Pochodzenie: Bartoszyce, kaplica szpitalna Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/18-023-087-088-lidzbark-6715.jpg 18. Jesse lub inna postać z Drzewa Jessego Warsztat z Niderlandów, ok. 1520 Pochodzenie: Lidzbark Warmiński, kaplica zamkowa? https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/19-20-6723.jpg 19. Figurka św. Jakuba Starszego (z kwatery ołtarza) Warsztat nieokreślony, pocz. XVI w. Pochodzenie: Warmia 20. Figurka Hioba Warsztat nieokreślony, pocz. XVI w. Pochodzenie: Warmia

https://oddzialy.wmwm.pl/6040,sztuka-gotycka-w-zbiorach-muzeum-warmii-i-mazur.html

Sztuka gotycka w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur

SZTUKA GOTYCKA W ZBIORACH MUZEUM WARMII I MAZUR Dzieje sztuki średniowiecznej w dawnych Prusach są tożsame z trwaniem gotyku, który panował tutaj od drugiej ćwierci XIII po drugą ćwierć XVI w., czyli przez pełne trzy stulecia. (W architekturze incydentalnie nawet dłużej). Nieliczne zachowane zabytki rzeźby z drugiej połowy XIII i wczesnych dekad XIV w. ukazują występowanie różnych artystycznych „dialektów” z tych terenów Niemiec, z którymi państwo krzyżackie było związane. Przez długie dziesięciolecia korzystano z usług rzeźbiarzy a nawet kamieniarzy wędrownych, którzy byli zatrudniani przy zdobieniu pruskich zamków i kościołów. Malarstwo tablicowe rozwinęło się na tym terenie dopiero około połowy XIV w. Dzieła „ruchome”: nastawy ołtarzowe, zespoły figur bądź pojedyncze figury, początkowo zapewne wyłącznie, a w latach późniejszych – w dużej części, sprowadzano nawet z tak odległych krajów jak północna Francja i Flandria. Z Anglii w drugiej połowie XIV i na początku XV w. Krzyżacy importowali alabastrowe ołtarze. Mocno zróżnicowana wartość artystyczna, zapóźnienia formalne oraz występowanie kilku odmian stylowych wskazują, że angielski alabaster obrabiano także na kontynencie. W zbiorach Muzeum Warmii i Mazur znajdują się trzy figurki pochodzące z różnych nastaw, które przedstawiają Marię w pozie orantki, św. Andrzeja i św. Pawła (?). (Po konserwacji przeprowadzonej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu wrócą wkrótce do Lidzbarka). Licząca ponad sto pozycji katalogowych (w tym 30 z terenu Warmii) kolekcja składa się prawie wyłącznie z dzieł o pruskiej proweniencji, może więc być przewodnikiem po dziejach sztuki gotyckiej regionu Warmii i Mazur. Zamek lidzbarski, ze swymi sklepionymi wnętrzami i krużgankami, daje jej wprost wymarzoną oprawę. Układ wystawy w pierwotnym zamyśle podążał za naukowo opisanymi przemianami w gotyckiej sztuce ziem pruskich (obecnie wystawa jest znacznie pomniejszona z uwagi na bezpieczeństwo muzealiów, jednak przedstawiamy tutaj opis całej kolekcji). Pierwszy nurt artystyczny o szerszym zasięgu, który ogarnął miejscowe środowisko, nosi w nauce obrazową nazwę „stylu Madonn na lwach”. Ukształtował się w Czechach i na Śląsku, skąd oddziałał na Wielkopolskę i Kujawy oraz szeroko rozumiane Pomorze. Do Prus dotarł około 1370 r. i na ponad ćwierć wieku zdominował produkcję rzeźbiarską. W początkowym okresie mamy do czynienia z działalnością śląskiego warsztatu, którego analogiczne, a nawet identyczne prace zachowały się w rodzimym środowisku. Bliżej końca stulecia jego manierę kontynuowali snycerze miejscowi. Ołtarze „stylu Madonn na lwach” były niemal wyłącznie rzeźbiarskie, w warstwie symbolicznej ukazywały Tryumf Marii jako Matki Boga. W kompozycji szafy wypracowano wszystkie możliwe warianty podziału przestrzeni i zestawienia figur, od najprostszej Sacra Conversatione po wielowątkowe i wielostrefowe przedstawienia symboliczno-narracyjne. Rzeźba figuralna to w zasadzie relief, głęboki w wypadku głównych figur, które ponadto były drążone na odwrociu. Dzieła stylu są rozsiane na Pomorzu Wschodnim od Żarnowca po warmiński Bisztynek i Łabędnik k. Bartoszyc na wschodzie. Najlepsze w olsztyńskich zbiorach dzieła tego stylu to pozostałości tryptyku Matki Boskiej z Pietrzwałdu koło Ostródy (gdzie znalazły się wtórnie), z pięknym wyobrażeniem tronującej Marii z Dzieciątkiem podtrzymywanej przez anioły. Duże figury z Kraplewa koło Ostródy: Maria z Dzieciątkiem oraz asystujący jej Apostołowie Piotr i Paweł – reprezentują nieco późniejszą fazę stylu, zredukowaną i uszlachetnioną. Z okresu przejściowego pochodzą zespoły figur ołtarzowych z Glaznot k. Ostródy, Trelkowa k. Szczytna, Pasymia i Wyszkowa k. Braniewa, mocno prowincjonalne, a przy tym wskazujące na duże stylistyczne zróżnicowanie ówczesnej rzeźby w Prusach. O ile trzy pierwsze w sposób mniej lub bardziej udatny nawiązują do dzieł „stylu Madonn na lwach”, o tyle figury z Wyszkowa zdradzają inspiracje rzeźbą wcześniejszą, jeszcze sprzed połowy XIV w., o genezie francuskiej i nadreńskiej. Krucyfiks z Miłomłyna, ze względu na ogromny ładunek ekspresji, należy zaliczyć do grupy „mistycznych”; cechy warsztatowe zbliżają go do kręgu Madonn na lwach. „Styl piękny” alias międzynarodowy, bardziej znany jako „styl Pięknych Madonn” – od słynnych kamiennych figur z Wrocławia, Gdańska i Torunia – również przywędrował z Czech za pośrednictwem Śląska. Na charakter ówczesnych przemian w sztuce w dużej mierze oddziałały złożone dzieje naszych ziem. Nie było tutaj jednej dominującej grupy społecznej, która by wedle własnych potrzeb kształtowała życie religijne i kulturalne. „Swoją” sztukę realizowali: zakon krzyżacki, biskupi i kapituły w poszczególnych diecezjach, jak również szybko zyskujące na znaczeniu mieszczaństwo. Główne pomorskie ośrodki artystyczne, czyli Gdańsk i Toruń, które miały swoich wybitnych Mistrzów Pięknych Madonn, szybko przyswoiły ów styl i kultywowały go aż do połowy XV w. O tym, że warsztatów przybywało i że mogły się znajdować także poza wielkimi ośrodkami, świadczy duże zróżnicowanie rzeźb w pełni już „styl Pięknych Madonn” reprezentujących. Figurki z Pieniężna (Melzaku): św. Andrzej, św. Jan Ewangelista i dwie nieznane święte – wyszły spod dłuta rzeźbiarza, który doskonale opanował nowe płynne i miękkie formy kształtowania draperii, jednakże był przywiązany do tradycyjnego sposobu ukazywania postaci. Prześliczna Maria z Dzieciątkiem z Lidzbarka oraz święte Barbara i Dorota z Wozławek we wschodniej Warmii – to niewątpliwie prace artystów następnego pokolenia, którzy potrafili pogodzić idealizowany uduchowiony realizm z ekspresją wybujałych rzeźbiarskich form. Specjalnością twórcy hieratycznej figury Apostoła z Groß Aulowönen na Pruskiej Litwie była praca w kamieniu. Brak dolnej części postaci, odciętej z powodu wypróchnienia drewna, nie pozwala na pełną ocenę wysokich umiejętności tego rzeźbiarza. Z kolei cztery rzeźby z terenu Warmii: Maria z Dzieciątkiem z Purdy, Maria z Dzieciątkiem z Żurawna, maleńka Pietà z Lidzbarka, zamknięta w przenośnym ołtarzyku, oraz nieznana święta (miejscowość nieokreślona) ukazują, jak szeroka, różnorodna i trwała była recepcja „stylu pięknego” na ziemiach pruskich. W dobie późnego gotyku nasiliły się zawiązane wcześniej kontakty artystyczne; do tego doszły ściślejsze powiązania z Niderlandami. Wielkie dzieła wychodziły spod dłuta i pędzla wielkich indywidualności, takich jak działający w Gdańsku rzeźbiarze Hans Brandt, Michał z Augsburga i mistrz Paweł, a w Elblągu Schofstain – jedyny w tym ośrodku odnotowany z nazwiska. Silne były na Pomorzu, szczególnie w Elblągu, wpływy stylu Wita Stosza; w rzeźbie i malarstwie gdańskim znać oddziaływanie Lubeki i jej najwybitniejszego w tym czasie artysty Bernta Notke. Rzesze anonimowych malarzy posługiwały się obiegowymi dla dużej części Europy wzorami graficznymi autorstwa mistrzów niemieckich i niderlandzkich, przede wszystkim Mistrza ES, Marcina Schongauera i Albrechta Dürera. Artyści miejscowi kultywowali tradycje malarstwa południowoniemieckiego, lecz nieobce im były dzieła znakomitego niderlandczyka Rogiera van der Weyden (tablice ołtarzowe z kręgu tego artysty do 1839 r. znajdowały się na zamku w Olsztynie; uległy zniszczeniu w pożarze miejscowej fary św. Jakuba w 1896 r.). Inspirująco oddziałał na współczesnych gdański ołtarz Sądu Ostatecznego autorstwa Hansa Memlinga. Zjawiskiem jedynym w swoim rodzaju był krótki, ale obfitujący w wybitne dzieła epizod rozkwitu warsztatów rzeźbiarskich i malarskich w Elblągu po roku 1500, zakończony raptownie na skutek wprowadzenia reformacji. Granice oddziaływania poszczególnych centrów były wyraźnie zarysowane. Elbląg miał niemal wyłączność na zaopatrywanie sąsiadującej z nim Warmii, z którą był związany przynależnością do diecezji. Królewiec, po 1454 r. nowa stolica państwa krzyżackiego, zaopatrywał przede wszystkim Sambię oraz realizował niektóre fundacje krzyżackie na terenie Natangii (pojęcie Natangii, którym posługiwano się później w inwentarzach zabytków, zostało rozszerzone w XVI stuleciu na historyczną Barcję). Zasięg ośrodka gdańskiego był tradycyjnie największy. Dzieła tamtejszych malarzy, rzeźbiarzy i rękodzielników spotykamy na całym obszarze Prus krzyżackich i Warmii do końca średniowiecza. Ozdobą kolekcji prezentowanej na zamku w Lidzbarku Warmińskim jest mosiężna płyta nagrobna biskupa Pawła Legendorfa († 1467), ufundowana przez Łukasza Watzenrodego, wuja Mikołaja Kopernika, a wykonana w roku 1494 zapewne przez warsztat gdański według projektu Hansa Brandta. Biskup Łukasz był również współfundatorem dawnego ołtarza głównego do katedry we Fromborku (1504), zrealizowanego w toruńskim Warsztacie ołtarza św. Wolfganga. Częścią tej nastawy była naturalnej wielkości figura św. Andrzeja, patrona diecezji warmińskiej. Dzięki kontaktom Łukasza Watzenrodego z macierzystym Toruniem, na Warmię trafiły inne prace tego warsztatu, m.in. duża stojąca figura Marii (pozbawiona Dzieciątka), która już na początku XX w. znajdowała się w muzeum w Braniewie. Prace warsztatów elbląskich w najwyższym stopniu uzasadniają popularne określenie „styl łamany” nadane końcowej fazie gotyku w rzeźbie i malarstwie. Wśród nich wyróżniają się zwłaszcza figury świętych Katarzyny i Barbary z Kętrzyna, figura św. Jerzego z Kumehnen na Sambii, grupa rzeźb z szafy niezachowanego ołtarza w Lidzbarku: Pietas Domini (Bóg Ojciec podtrzymujący umęczonego Chrystusa), św. Jan Ewangelista i św. Marcin oraz grupa św. Anny Samotrzeć i św. Katarzyna z Lipowiny koło Braniewa – wszystkie autorstwa tego samego rzeźbiarza, który wykonał ołtarz cechu przewoźników wiślanych do kościoła mariackiego w Elblągu. Dziełem warsztatu z Królewca jest grupa Ukrzyżowania z kościoła szpitalnego w Kętrzynie. Inne jego prace to przedstawienie znane jako Ecce Homo (Oto człowiek) z Sokolicy k. Bartoszyc, ołtarz z Jerutek k. Szczytna (ocalała tylko szafa ze sceną Koronacji Marii; zabytek jest własnością Muzeum Mazurskiego w Szczytnie – oddziału Muzeum Warmii i Mazur) oraz nieduży przepiękny poliptyk pasyjny z kościoła szpitalnego Świętego Ducha w Bartoszycach, o bogatej i intrygującej historii – zachowany bez predelli i zwieńczenia. Scena „tłumnego” Ukrzyżowania w szafie środkowej poliptyku bartoszyckiego zdradza wyraźne inspiracje sztuką Niderlandów. Importami z Niderlandów są niewielkie dębowe figurki tronującej Marii z Dzieciątkiem oraz postaci z Drzewa Jessego, które należały do nastawy ołtarza ufundowanego do kaplicy zamkowej w Lidzbarku ok. 1520 r. Najnowszy nabytek do kolekcji: figura św. Elżbiety Turyńskiej, wykazująca wyraźne pokrewieństwo z pracami Clausa Berga z Lubeki, to jedyne w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur wyobrażenie tej popularnej w Prusach świętej – opiekunki i późniejszej patronki zakonu krzyżackiego. Importem jest również dębowa figurka Hioba o nieokreślonej proweniencji. Na osobną uwagę zasługują dwa znakomite dzieła późnogotyckiego malarstwa tablicowego. Skrzydła wspomnianego poliptyku z Bartoszyc, autorstwa nieznanego malarza z Królewca, który szeroko posłużył się wzorami graficznymi, zawierają wybrane sceny z cyklu Męki Pańskiej, a wśród przedstawień z legendy różnych świętych – scenę ze św. Bernardem z Clairvaux, znaną jako Cud z krucyfiksem (w wersji łacińskiej Amplexus Bernardi – Objęcie Bernarda), która mogłaby wskazywać na związek fundacji z zakonem cystersów. (Zachodzi domniemanie, że ołtarz mógł być wykonany dla klasztoru cysterek w Królewcu). Sceny w kwaterach są dziełem mistrza, który współtworzył również ołtarze w Quednau k. Królewca i Krzemitach nad Pregołą. Duże, obustronnie malowane skrzydła poliptyku św. Jodoka z Sątop na Warmii, o artystycznej proweniencji frankońsko-śląskiej, ukazują najważniejsze sceny pasyjne oraz cztery przedstawienia z legendy, wywodzącego się z Bretanii, patrona parafii i miejscowości: Jodok modlący się przed swą pustelnią, Nakarmienie ubogich, Cud ze źródłem, Uzdrowienie niewidomej; szafa nie zachowała się. FOTOGRAFIE: https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/01-072-008-045-6696.jpg 1. Plakieta z Barankiem heraldycznym warmińskim Terakota, polichromia, złocenie Pochodzenie: Orneta? https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/02a-02b-6697.jpg 2a-b. Tronująca Maria z Dzieciątkiem wspierana przez anioły Kwatera ołtarzowa ze sceną Pokłonu Trzech Króli Śląski warsztat Madonn na lwie, ok. 1380 r. Pochodzenie: Pietrzwałd k. Ostródy. https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/03-001-089-032-wyszkowo-2-6699.jpg 3. Figura św. Doroty (ołtarzowa) Krąg śląskiego warsztatu Madonn na lwie, koniec XIV w. Pochodzenie: Wyszkowo k. Braniewa. https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/04-063-192-066-milomlyn-6701.jpg 4. Krucyfiks Warsztat pruski, ok. 1400 Pochodzenie: Miłomłyn https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/05-014-003-059-lidzbark-6702.jpg 5. Tronująca Maria z Dzieciątkiem Warsztat pomorski (gdański?), 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Lidzbark Warmiński https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/06-049-089-057-lidzbark-6703.jpg 6. Pietà Warsztat pomorski, 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Lidzbark Warmiński https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/07-088-067-041-apostol-ga-6704.jpg 7. Figura nieokreślonego Apostoła (z zespołu Credo) Warsztat pomorski, 2. ćw. XV w. Pochodzenie: Groß Aulowönen na Pruskiej Litwie https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/08-028-007-057-from-6720.jpg 8. Figura św. Andrzeja Apostoła ze zwieńczenia ołtarza fundacji bpa Łukasza Watzenrodego Warsztat św. Wolfganga w Toruniu, 1504 r. Pochodzenie: Frombork, katedra https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/09-065-097-031-maria-z-dz-kolno-6706.jpg 9. Maria z Dzieciątkiem Warsztat św. Wolfganga w Toruniu, pocz. XVI w. Pochodzenie: Kolno na Warmii https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/10-096-018-022-ketrzyn-katarzyn-6718.jpg 10. Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej (ołtarzowa) Warsztat elbląski, ok. 1515–1520 Pochodzenie: Kętrzyn, kościół szpitalny Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/11-12-6721.jpg 11. Grupa rzeźbiarska Św. Anna Samotrzeć Warsztat elbląski, ok. 1510–1520 Pochodzenie: Lipowina k. Braniewa 12. Pietas Domini Warsztat elbląski, około 1510–1520 Pochodzenie: Lidzbark Warmiński, fara świętych Piotra i Pawła https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/13new-6732.jpg 13. Ukrzyżowanie – kwatera poliptyku św. Jodoka Malarz południowoniemiecki, 1. dekada XVI w. Pochodzenie: Sątopy na Warmii 14. Amplexus Bernardi – Objęcie Bernarda. Scena z hagiografii Bernarda z Clairvaux Kwatera pentaptyku z Bartoszyc Malarz czynny w Królewcu, 1510−1520 https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/14new-6733.jpg 15a-b. Pentaptyk pasyjny – stan otwarty i po zamknięciu ruchomych skrzydeł Warsztat czynny w Królewcu, wywodzący się z Frankonii, ok. 1510−1520 (krucyfiks uzupełniony ok. poł. XVII w.) Pochodzenie: Bartoszyce, kaplica szpitalna Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/16-mm-jerutki-szafa-6713.jpg 16. Szafa ołtarzowa z grupą Tryumfu (Koronacji) Marii Warsztat królewiecki, ok. 1510–1520 Pochodzenie: Jerutki k. Szczytna https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/17-083-097-032-bartoszyce-6714.jpg 17. Krucyfiks, Warsztat królewiecki, 1. ćw. XVI Pochodzenie: Bartoszyce, kaplica szpitalna Ducha Świętego https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/18-023-087-088-lidzbark-6715.jpg 18. Jesse lub inna postać z Drzewa Jessego Warsztat z Niderlandów, ok. 1520 Pochodzenie: Lidzbark Warmiński, kaplica zamkowa? https://m.wmwm.pl/2020/06/orig/19-20-6723.jpg 19. Figurka św. Jakuba Starszego (z kwatery ołtarza) Warsztat nieokreślony, pocz. XVI w. Pochodzenie: Warmia 20. Figurka Hioba Warsztat nieokreślony, pocz. XVI w. Pochodzenie: Warmia 2867

https://lidzbark.muzeum.olsztyn.pl/5534,sztuka-gotycka-w-zbiorach-muzeum-warmii-i-mazur.html

Zakup samochodu dostawczego na potrzeby Muzeum Przyrody

Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie uzyskało dofinansowanie ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie na zakup samochodu dostawczego na potrzeby Muzeum Przyrody. Samochód posłuży do przewozu m.in. wystaw, obiektów, materiałów warsztatowych. Jego zakup usprawni pracę Muzeum, pozwoli na efektywniejszą realizację działań popularyzujących przyrodę w siedzibie Muzeum jak i poza nią. Muzeum Przyrody w swej działalności nastawione jest przede wszystkim na promowanie przyrody regionu Warmii i Mazur. Wielką wagę przywiązuje do działalności popularyzacyjnej i edukacyjnej, skierowanej nie tylko do dzieci i młodzieży, ale także osób dorosłych. Oprócz lekcji i warsztatów muzealnych prowadzone są wykłady dla studentów, szkolenia dla nauczycieli, czy też cieszące się dużą popularnością wykłady przyrodnicze, skierowane do wszystkich zainteresowanych. Koszt kwalifikowany zadania: 67 300,00 zł (PLN) Kwota dofinansowania ze środków WFOŚiGW: 60 570,00 zł (PLN) Sprawozdanie z realizacji zadania „Zakup samochodu dostawczego na potrzeby Muzeum Przyrody” Dzięki dofinansowaniu ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie w 2018 r. dokonano zakupu samochodu dostawczego na potrzeby Muzeum Przyrody - oddziału Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Muzeum Przyrody w swej działalności nastawione jest przede wszystkim na promowanie przyrody regionu Warmii i Mazur. Wielką wagę przywiązuje do działalności popularyzacyjnej i edukacyjnej, skierowanej nie tylko do dzieci i młodzieży, ale także osób dorosłych. Oprócz lekcji i warsztatów muzealnych prowadzone są wykłady dla studentów, szkolenia dla nauczycieli, czy też cieszące się dużą popularnością wykłady przyrodnicze, skierowane do wszystkich zainteresowanych. Samochód posłuży do przewozu m.in. wystaw, obiektów, materiałów warsztatowych. Jego zakup usprawni pracę Muzeum, pozwoli na efektywniejszą realizację działań popularyzujących przyrodę w siedzibie Muzeum jak i poza nią. Zakładane cele i rezultaty zadania zostały osiągnięte. https://m.wmwm.pl/2018/08/orig/a060-018-6160.jpg www.wfosigw.olsztyn.pl https://m.wmwm.pl/2016/12/orig/wfos-igw-tablica-page-001-5521.jpg Dofinansowano ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego https://m.wmwm.pl/2015/07/orig/herb-wojewodztwa-duzy2-4597.jpg

https://muzeum.olsztyn.pl/4954,zakup-samochodu-dostawczego-na-potrzeby-muzeum-przyrody.html

Moja przygoda w Muzeum - 2018

Szanowni Państwo! Jak co roku, Muzeum Warmii i Mazur organizuje eliminacje regionalne do konkursu plastycznego „Moja przygoda w Muzeum”, popularyzującego działalność muzealniczą. Konkurs cieszy się dużym zainteresowaniem, dlatego zapraszamy również Państwa podopiecznych do wzięcia w nim udziału. Dla najlepszych prac przewidziane są nagrody, a co najważniejsze możliwość zdobycia nagrody głównej ufundowanej przez Muzeum Okręgowe w Toruniu. 6069 Konkurs przeznaczony jest dla dzieci i młodzieży od 5 do 18 roku życia. Prace należy nadsyłać do 4 czerwca 2018 roku na adres: Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Dział Edukacji ul. Zamkowa 2 10-074 Olsztyn Informacje: Dział Edukacji, tel. 89 527-95-96 w. 31 Serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie. W galerii zamieszczamy wyróżnione prace z ubiegłego roku. 2296

https://muzeum.olsztyn.pl/4951,moja-przygoda-w-muzeum-2018.html